दाटे कंठ लागे
दाटे कंठ लागे डोळियां पाझर ।
गुणाची अपार वृष्टी वरी ॥१॥
तेणें सुखें छंदें घेईन सोंहळा ।
होऊनि निराळा पापपुण्यां ॥२॥
तुझ्या मोहें पडो मागील विसर ।
आलापें सुस्वर करिन कंठ ॥३॥
तुका ह्मणे येथें पाहिजे सौरस ।
तुह्मांविण रस गोड नव्हे ॥४॥